Al eeuwen een publieksfavoriet, de pizza! Pizza’s bestaan al ontzettend lang en hebben heel wat verandering doorgemaakt door de eeuwen heen. In de basis heeft een pizza aardig wat weg van brood en bestaat dan ook uit bloem, water, gist en zout. Benieuwd wat nou het verschil is tussen verschillende pizza soorten? Lees dan snel verder!
de eerste pizza’s lijken behoorlijk op de focaccia zoals we die nu kennen, namelijk een vorm van gebakken deeg dat makkelijk mee te nemen is. Hieruit zijn door de jaren heen de volgende pizzasoorten ontstaan.
In de zeventiende eeuw bestelde ze natuurlijk geen pizza Hawaii maar was deze Napolitaanse specialiteit alleen binnen de stadsmuren te verkrijgen. Deze delicatesse uit Napels is dan ook de voorloper op alle andere variaties. Twee van de Verace Pizza Napoletana zijn de pizza Marinara en misschien wel de meest bekende pizza ter wereld, de Margarita. Beide zijn zelfs opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst.
In tegenstelling tot de hoge korst van de Napolitaanse pizza is het Romeinse broertje wat platter. Een ander belangrijk verschil is dat het deeg van de Romeinse pizza minder water bevat waardoor de korst krokanter wordt dan zijn broertje uit Napels. Nog een verschil tussen de 2 gerechten is dat de Napolitaanse pizza wat kleiner is en dat het deeg geen olijfolie bevat.
De pizza calzone is een dubbelgevouwen pizza die traditioneel gezien gevuld wordt met kaas, vlees en een eitje om vervolgens even in de pizza-oven geschoven wordt. De calzone komt oorspronkelijk uit het zuiden van Italië en is afgeleid van de Napolitaanse pizza die van oudsher ook dubbelgevouwen werd.
De Turkse pizza mag natuurlijk niet ontbreken in dit rijtje. Turkse pizza is een dunne pizza belegd met een pittige rode saus en lams- of rundergehakt. Hij heeft een dunnere bodem dan de Italiaanse pizza. Ook heeft het alleen een laag saus en wordt de pizza niet afgetopt, en al helemaal niet met kaas. In Turkije kennen ze de variant lahmacun, die, net als de Italiaanse pizza, open wordt geserveerd en in vieren wordt gesneden. In Nederland wordt de pizza vaak opgerold in zilverfolie.
Het maken van een goede pizza begint bij de basis, vraag maar aan de Italianen. Naast dat het leuk is om zelf te maken kun je je pizza op deze manier geheel naar eigen smaak vormen. Ook kun je op deze manier lekker experimenteren met bijvoorbeeld de korst of de dikte van de bodem.
Een echte pizzabakker maakt zijn saus natuurlijk zelf en dat hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Net als bij de pizzabodem begint het allemaal bij de basis, in dit geval, de tomaten. Ook dit kun je helemaal naar je eigen hand zetten. Een paar dingen die belangrijk zijn om op te letten is dat de saus niet te waterig wordt en dat je vooral lekker los moet gaan met gedroogde Italiaanse kruiden.
